De strijd om de titel

Het is maandag 25 mei, 15:27, en Thomas heeft haast. Hij sms’t me met de vraag of ik al een geniale inval voor een titel heb gehad. Een titel? ‘Hebben we nodig voor de aanbieding’, schrijft Thomas. ‘Gewoon: “De kunstmakelaar”?’

Ik steiger. “De kunstmakelaar”! A la “The Apprentice”, maar dan net niet. Nee, alsjeblieft!

Thomas ziet de bui in dezelfde sms al hangen: ‘Of kun je iets uit dat foute jargon van JP halen? Iets dat de leegheid van de Nieuwe Rijken ironiseert…’ Deadline: morgen.

Hmm…

JP is niet de enige hoofdrolspeler in mijn verhaal, en daar zit het probleem. Hoe moet ik dat uitleggen? Als een boek een wond is, dan is de titel de pleister. Een pleister die slechts de halve wond bedekt, is waardeloos. (Ik heb inderdaad even geen zin in mijn boek – dus jawel, een boek kan een wond zijn, en wel een kloppende wond.)

De moeder van JP is hoofdrolspeler nummer twee. Zij heet Marijke. Marijke heeft zo haar eigen ideeën over kunst. Voor haar is kunst al Kunst als het een beetje mooi is. De plaatjes die ‘haar’ probleemjongeren uit de probleempolsjes schudden, zijn Kunst. De werken van Francis Bacon zijn dat niet. Hoe duur diens werk ook is, Marijke vindt Bacon ranzig. Het is maar goed dat haar echtgenoot niet genoeg geld heeft voor een Bacon, want met de uitwerpselen van zo’n zieke kunstenaar kan onze Marijke niet leven.

Kunst is dus wel degelijk een goed thema voor de titel. Ik stuur mijn ideeën naar mijn woordspeelse vader:

- In/uit de kunst (schrappen wat niet past)
- Ja, kunst!
- Kunst met een grote G
- Ku(ns)t

Mijn voorkeur gaat naar optie nummer vier. De Engelse vertaling (we moeten big thinken) ligt dan voor de hand: (F)art. Mij kan het weinig schelen dat het nogal ordinair is – stel je voor dat ik met een keurige titel kwam.

Helaas, vaders vindt het allemaal te plat, en Thomas is evenmin onder de indruk. Gelukkig schiet paps te hulp. Hij zet zijn littel gree sels in werking, die tussen 16:00 en 17:12 de volgende titels produceren:

- Kunstgebit
- Arty-Farty
- Kunst- en Vliegwerk
- Kunstnet
- Dealergeluk
- Love, Investment & Ego
- Crash Test

Vergeet ook vooral niet Nail to Nail (16:07). Deze laatste titel, zo legt vaders uit, verwijst naar “de naam van een verzekeringscontract binnen de kunstwereld: een werk wordt verzekerd van nagel tot nagel als het naar een tentoonstelling gaat”. Helaas is deze ingeving minder relevant dan dat zij ingenieus is.

Daarna zwakt het goedbedoelde aanbod af. De Belegen Belegger passeert de revue, evenals Het Kunstcomplex en De Muze. Dan Brown meets Suske en Wiske.

Ik roep hem tot de orde met een eureka-mailtje: de winnaar is ongetwijfeld Arty-Farty! Google’s allereerste hit vertelt mij dat deze term precies betekent wat ik bedoel: “Pertaining to, or having an interest in, the arts - often pretentiously and affectedly so.”

Geweldig, toch? Zowel JP als Marijke zijn op hun manier heel erg arty-farty.

Arty-Farty it is! En vindt Thomas van niet, zelfs dan wil ik bij deze mijn dank betuigen aan pap en zijn nog prima functionerende celletjes!