me.next

Ik trek de stekker uit de oude, gedeukte iPhone van mijn vriend en realiseer me dat ik niet zo'n fan ben van donderdagochtenden. Met het mobieltje in mijn hand duik ik weer onder de dekens. Het bed ruikt naar slaap, naar die heerlijke, allesoverheersende babyslaap die ik zo kan waarderen. Mijn wijsvinger glijdt over het schermpje – zijn oude gadget is mijn nieuwe – en ik geeuw.

Ik heb geen zin in vandaag. Het is 5 februari; morgen valt de deadline voor hoofdstuk vijf. Die zal ik niet halen omdat ik Edgy aan het baren ben, maar dat besef ik dan nog niet.

Ik druk op het envelopje. Sinds ik die iPhone heb, kan ik overal mijn mail checken, zonder dat stomme paswoord in te voeren. Op de wc, voor de tv, in tram twee. En al wie van mij een mobiele mail krijgt, leest onder elk berichtje: Sent with his hePhone. Vind ik leuk, dat soort dingen.


Maar nu niet, nu vind ik weinig leuk. Ik ben moe, ik kan er niets anders van bakken. En ik heb vast alleen maar spam, want de laatste keer dat ik mijn mail checkte, was het al 1u32.

Nee. Ik heb een mailtje met als onderwerp: “interview nrc.next”.

Interview nrc.next?

Ik ga rechtop zitten – de dekens ergeren mij opeens – en lees.

Beste Emily Gordts, Een collega van mij attendeerde me op je blog over hoe het je vergaat nu je hebt besloten een boek te schrijven. Ik ben gaan kijken en lezen en vind het heel intrigerend en leuk. En dacht vervolgens: misschien voel je ervoor om door onze krant te worden geïnterviewd over hoe je dagen in zijn werk gaan. Eigenlijk wat je schrijft, maar dan verteld. We hebben in nrc.next elke vrijdag een groot interview, dat gaat over hoe mensen geinspireerd raken/blijven bij wat ze doen. Dat leek mij een mooie plek. Als je wilt, natuurlijk.

Ik ga nog meer rechtop zitten en trap de dekens van me af. Intrigerend en leuk! Een groot interview! 'Wow!' schreeuw ik. 'Woehoe!!!' Mijn vriend stormt de badkamer uit en kijkt me, verbaasd over zoveel activiteit zo vroeg in de ochtend, scheef aan. Of er wat mis is? Er is niets mis, nee, integendeel! Ik lees de mail aan hem voor, eindigend met: ‘Als je wilt, natuurlijk. Als ik wíl?’ Mijn vriend lacht. ‘Je wil’, zegt hij.

We zijn nu 23 dagen later en het gaat nog gebeuren ook! Op 20 maart word ik geïnterviewd over mijn ‘drive en inspiratie’. Over mijn weblog, mijn roman, mijn o zo belangrijke leventje. Da’s natuurlijk hemels voor een egocentrisch persoontje als ik! Met een beetje mazzel verschijnt het interview op 27 maart in de rubriek ‘Zin’ van nrc.next. Kopen die hap!!!

Ik wil maar zeggen: ik ben nog nooit zo heerlijk gewekt als op 5 februari 2009. Maar ik vrees de nacht van 19 op 20 maart. Slapen wordt een probleem.